دوباره باران باریده بود.
پس از هزار سال،
دوباره راه می رفتم.
با آنکه خاک،
دیگر بوی ترانه نمی دهد،
با آنکه آسمان
اندوهش را می بارد.
با آنکه بنفشه ها
اسیر مرگند،
هنوز هم می توان
پرواز را زندگی کرد.
برچسب : نویسنده : salhayesepido بازدید : 112 تاريخ : يکشنبه 27 اسفند 1396 ساعت: 13:12