247

    دوباره پاییز است. چنان ریز می بارد که انگار مویه می کند. اول صبح زیر باران می روم و از این هدیه ی آسمانی، پیش از رسیدن تابستان، با تمام وجودم لذت می برم. زیبا تر از باران، در انتهای بهار، چه می تواند باشد؟! حالم را خوب تر می کند. حالا که زمین و زمان غم زده و متروک به نظر می رسد.